محققان گلوله خودراهنمایی را طراحی کردهاند که شبیه به دارت و مجهز به واحد سنجش ساکن ساخته شده و میتواند باکمترین انحراف به اهداف علامتگذاری شده با نور لیزر در فاصله 2000 متری برخورد کند.
محبوبه عمیدی: محققان آزمایشگاههای ملی ساندیا پیشنمونهای از یک گلوله کالیبر کوچک ساختهاند که میتواند خودش را به سمت هدفی که توسط لیزر علامتگذاری شده و در فاصله 2000 متری از آن قرار گرفته، هدایت کند. این گلوله که مانند دارت طراحی شده، مراحل اولیه آزمایشی شامل شبیهسازیهای رایانهای و آزمونهای میدانی پیشنمونه تهیه شده از مواد تجاری در دسترس را پشت سر گذاشته است.
به گزارش گیزمگ، این مرمی 10 سانتیمتری برای تفنگهایی که خان ندارند، طراحی شده است. خان درون لوله تفنگ که به شکل شیارهای مارپیچ است با به چرخش درآوردن گلوله و استفاده از اثر ژیروسکوپی، پایداری آیرودینامیک و دقت آن را افزایش خواهد داد؛ اما در مرمیهای خودراهنما این چرخش در حین حرکت میتواند از دقت گلوله در برخورد به هدف بکاهد. به همین دلیل این گلوله شبیه به دارت و با ایجاد بالههای کوچکی در طول آن ایجاد شده که به حرکت مستقیم آن بدون نیاز به چرخش کمک خواهد کرد.
برای بهبود پایداری این گلوله مرکز ثقل آن در بخش ابتدایی قرار داده شده و وظیفه هدایت مستقیم گلوله به سمت هدف به بالههای کوچک واگذار شده است. یک حسگر اپتیکی روی بخش ابتدایی نصب شده که با ارسال دادهها به بخش کنترل و هدایت الکترونیک درون گلوله محاسبه مسیر پرواز را امکانپذیر خواهد کرد. الگوریتمی در واحد پردازش مرکزی هشتبیتی این گلوله برای کنترل محرکهای الکترومغناطیسی که به نوبت بالهها را حرکت میدهند، به کار گرفته شده است. مرمیهای هدایتشونده بزرگتر مانند موشکهای هدایتشونده برای جمعآوری اطلاعات در مورد سرعت، موقعیتیابی فضائی و نیروهای گرانشی از بخشی به نام «واحد سنجش ساکن» یا IMU استفاده میکنند که از مجموعهای از شتابسنجها و ژیروسکوپها تشکیل شده است. استفاده از چنین فناورییی در گلولههای هدایتشونده اصلا مقرونبهصرفه نیست و نیازی هم به آن وجود ندارد. نیروهای موثر بر هر مرمی پرنده به سایز و جرم آن بستگی دارد و هر دوی این عوامل میتوانند روی میزان انحراف عمودی یا افقی آن تأثیر داشته باشند. میزان این انحرافها در موشکهای بزرگتر کندتر است و با توجه به اینکه امکان تصحیحهای کمتری در هنگام حرکت آنها وجود دارد به دقت بسیار بالایی نیاز خواهند داشت. با اینکه در مرمیهای کوچکتر نرخ انحراف بالاتر است اما میتواند تا 30 تصحیح در ثانیه انجام شود و از سوی دیگر دقت کمتری تعریف شده است. فیلمی کوتاه از برخورد این گلوله به هدف را می توانید در اینجا مشاهده کنید.
نتایج حاصل از شبیهسازیهای رایانهای نشان میدهند زمانی که یک گلوله ساده در جهان واقعی و از 1000 متری هدف شلیک شود، به اندازه 9 متر از محل دقیق آن انحراف خواهد داشت اما از همین فاصله انحراف گلوله خودراهنما حدود 20 سانتیمتر بیشتر نیست. عجیب است اما با افزایش این فاصله به این دلیل که گلوله خودراهنما زمان بیشتری برای تصحیح انحرافها دارد، دقت آن در برخورد به هدف افزایش خواهد یافت. نتایج حاصل از آزمونهای میدانی نشان میدهد محرکهای الکترومغناطیسی به موشک اجازه میدهند تا 730 متربرثانیه سرعت بگیرد. این رقم پایینتر از استانداردهای نظامی است اما محققان این پروژه با اطمینان میگویند با افزایش حسابشده باروت میتوان ضربه اولیه را به مراتب افزایش داد. 
محققان برای اطمینان از اینکه باتری و اجزاء الکترونیک این گلوله طی پرتاب آن آسیبی نخواهند دید، آزمون هوشمندانهای را ترتیب دادند. آنها یک دیود نوری کوچک (LED) را به گلوله متصل کرده و طی یک آزمون میدانی در شب آن را شلیک کردند. همانطور که در تصویر فوق میبینید این آزمون نشان داد که اجزای به کار گرفته شده به قدر کافی مقاوم هستند. البته هنوز جزئیات مهندسی کوچکی باقی مانده و محققان ساندیا باید برای یافتن حامی مالی خصوصی تلاش کنند.
:: موضوعات مرتبط:
سلاح گرم ,
,
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
